Skip to main content

दल अनी राजनीतिक बिचलन !

हो म मान्छु ! माओवादी आफ्नो नितीमा स्पस्ट छ, आफु के गर्दै छु उस्ले राम्रो सँग बुझेको छ ! दुरगामी असर जे सुकै होस् , मुलुक जतिसुकै भड्खारामा जाओस , चाहे मान्छे मरुन उस्लाई केवल आफु सर्वशक्तीमान हुनुछ, अझ भनौ प्रचन्डलाई ! जातियता, क्षेत्रियता, धार्मिकताका नारा सम्भवत त्यही सोचबाट अभिप्रेरित छ- Divide & Rule ! महिला, जनजाती, उत्पीडितका अधिकारको कुरा केवल देखाउने दांत मात्र हो ! सिङापुर र स्विजर्ल्यान्ड त हामीले देखिसक्येउ ! उ आफु जुन ब्यवस्थाको आडमा माथि पुगेका छ अरु माथि नपुगुन भनेर अब त्यो ब्यवस्था पुरानो भयो भन्नु कतीको जायद कुरा हो ! त्यसबाट पनि यिनको नियत स्पस्ट हुन्छ ! त्यस बाहेक अरुको सह-अस्तित्व उस्लाई मन पर्दैन , अहिले सम्मको उस्को गतिबिधी र आचरनले त्यो पुस्टि भैसकेको छ! यदी कुनै शक्ती परिवर्तनको नारा लेर आउछ भने त्यस्लाई बिगतका पुराना भनिएका शक्तीले जस्तै गरी गल्ती दोहोरयाउने छुट हुँदैन ! गल्ती गर्छ भने त्यो र अरु शक्तीमा केही फरक हुँदैन ! उ पटक पटक भन्छ संविधान् सभा एमाओबादी कै एजेन्डा हो, संघियता उस्कै एजेन्डा हो ! यो सत प्रतिसत सहि हो, सबैले मान्नै पर्छ ! तर केवल राजनीतिक अभिस्ट पुरा गर्ने अभिप्रायले ल्याइएका र बैज्ञानीकता र वास्तविकतालाई आधार नमानी ल्याइएका ति एजेन्डाबाट निस्केको/निस्किने दुस्परिणामको जिम्मेवारी पनि लिन के उ तयार छ ?

काङ्रेस आफ्नो सिद्धान्तमा स्पस्ट छ तर ब्यवहारमा लागु भने धेरै गर्न बाँकी नै छ ! उ आफ्नो नितिमा क्लियर छैन- सँघियता, गणतन्त्र वास्तवमा वाध्य भएर अङिकार गर्नु परेको हो उस्ले ! किनभने ति एजेन्डाको भुत नेपालीहरुमा चढिसकेको थ्यो , त्यो भुत उतार्न सक्ने क्षमता भएको मान्छे कोही भएन काङ्रेसमा ! काङ्रेसलाई पनि त्यही बेगले डोर्यायो, पछाडि फर्किने बिकल्प बाँकी थिएन ! तर त्यती हुँदा हुँदै पनि केवल सस्तो क्षेत्रियता, जातियताको नारा दिएर उ आफ्नो स्वार्थ पुरा गर्न चाहदैन किन भने उस्ले राम्रो सँग बुझेको छ त्यस्ले अन्तत देशलाई त अधोगती तिर लान्छ लान्छ, आँफैलाई पनि सखाप पार्न सक्छ भनेर ! लोकतान्त्रिक पद्दति प्रती आस्था रहेकाले नै उस्ले त्यती भये पनि जिम्मेवारी बोध गरेको छ ! काङ्रेसलाई झुठ बोल्न उस्को नैतिकताले दिदैन , सत्य बचन् मानिसले पत्याउन छाडिसके ! अहिलेको वास्तविकता त्यही हो ! मानिसहरु सस्तो र चर्को नारामा लठ्ठिन थालिसके ! आज माओवादीले काङ्रेसको आलोचना गरिराखेको छ , वाक स्वतन्त्रता लगायत अन्य लोकतान्त्रिक मुल्य मान्यता काङ्रेसले अंगिकार् गरेको निती कै कारणले गर्दा हो ! हामी जनता पनि कसैको पक्ष बिपक्षमा बोल्न पाएका छौ, गलत कुराको बिरोध गर्न पाएका छौ, त्यो पनि त्यसै पद्दतिले  गर्दा हो- त्यो हामीले बिर्सनु  हुँदैन ! तर बदलिदो परिस्थितीमा आफ्नो सिद्धान्त र बिचारलाई जनता कार्यकर्ता सामु बुझाउने र त्यस्लाई स्थापित गराउन सक्ने नेता कोही देखिएन काङ्रेसमा ! त्यही भएर होला काङ्रेसले आफ्नो धेरै नेता कार्यकर्ता गुमाउनु परेको ! काङ्रेस भित्रको ब्यक्तिवादी प्रवित्तीलाई नियन्त्रन गर्नसके आगामी दिन अवस्य सकारात्मक् हुनेछन, काङ्रेसको लागि र देशको लागि पनि!

एमाले आफुलाई सन्तुलित पार्टि भनेर आफ्नो सैद्धान्तिक बिचलनलाई ढाक छोप गर्छ ! उग्रबाम्पन्थी र उग्रदक्षिण पन्थी बिच ब्यालेन्स मेन्टेन गराउछु भन्दा भन्दै आफु झल्लुपन्थी हुनसक्ने खतरा महसुस गरेको छ छैन ! वास्तवमा न उस्को सिद्धान्त क्लियर छ न उस्को निती नै ! त्यस्का बावजुद एमाले अझै एउटा महत्वपूर्ण शक्तीका रुपमा रहनुको मुख्य र एक मात्र कारण उस्का कार्यकर्ताको समर्पण हो ! माधव नेपालले पहिलो सँविधान सभा निर्वाचनमा आफु लगायत आफ्नो दल पराजित भये पछी नैतीकताका आधारमा राजिनिमा दिनु राम्रो कदम थियो ! तर फेरी कुन नैतिकताले उनलाई प्रधानमन्त्री पद खान अभिप्रेरित गर्‍यो ! यो सबैले बुझेको कुरा हो ! अवसरवादीहरुको जमात यस्को नि मुख्य समस्या हो ! सहि नेत्रित्वको अभाव उस्लाई पनि खड्किएको छ बर्तमान परिप्रेक्ष्यमा !

मधेसवादी दल आँफैमा एउटा पार्टि नभएर आफु नेता बन्न अरु दल छोडेर आएकाहरुको जमात मात्र हो ! त्यसैले यस्को कुनै सिद्धान्त र निती हुने त कुरै भएन ! पहिले एक मधेस एक प्रदेश अनी अहिले आएर थारु हरुको साथ लिन दुई प्रदेश भन्दैछन ! मधेसीहरुलाई राज्यले बेवास्ता गर्‍यो , बिकास दिएन, अवसर र पहिचान दिएन भन्दैछन ! त्यसो भन्नेहरुले एक चोटि हिमाल पहाडमा गएर हेरे हुन्छ त्यहाको अवस्था कस्तो छ भनेर! अहिले सम्म जे जती बिकास भएको छ ति सब तराइ मै भएका छन , बाटो, पुल , नहर , आदी ! प्रायजसो सबै सरकारी सेवामा मधेसी, जनजाती, आदिवासीलाई कोटा आरक्षण गरेको छ ! अनी कसरी भो तराइ उपेक्षित ! स्वयम गच्छदारको पार्टिमा हेर्नुस् , अधिकांस थारु र राज्बन्सीहरु उम्मेद्वार छन , उपेन्द्र यादवको पार्टिमा खाली यादवै यादव छन ! उत्पीडितको कुरा गर्ने अनी तराइका जमिन्दार हरुको उत्थान गर्ने ! माओवादी झै मधेसवादी दल पनि  क्षणिक्  स्वार्थ पुर्ती गर्न सस्तो र उत्तेजक नारा दिएर  जनता तान्ने धुनमा छन ! तर धेरै मधेसीहरुले तिनका उदेश्य पनि बुझिसकेका छन ! पहिलेको झै जातियतको पक्षमा धेरै मधेसीहरु छैनन अब ! यस्तो स्थितीमा आफ्नो स्वार्थ पुरा नहुने देखे भने भोली कता तिर लाग्ने हुन भगवान जानुन!

प्रत्येक चुनाव सँगै नेपाली जनताले आफुलाई परिवर्तनको पक्षमा उभ्याएका छन ! सिद्धान्त परिवर्तन भये, नेता परिवर्तन भये- देश जहाँको त्यही ! मुलुकलाई यस्तो सिद्धान्त र यस्तो पद्दति चाहिएको छ जस्ले सबैलाई समेट्न सकोस ! सँविधान कुनै पार्टिको बन्नु हुँदैन , आम जनताको भावना समेट्ने खाल्को बन्नु पर्छ, मुलुकको दुरगामी हित हुने बन्नु पर्छ!

Comments

Popular posts from this blog

एक रात : बर्दीको बास !

दिउँसो करीब ४ बजेको थ्यो , मोबाइल बज्यो ! " हेल्लो ! पर्सी बिहान १० बजेको टिकट कन्फर्म भयो ! हामी काठमाडौंबाट भोली बिहानै हिँड्छौ ! तिमी १० बजे सम्म नारायणघाट जसरी पनि पुग्नुपर्छ !" हुन्छ भनी फोन काँटे तर मेरो तयारी जिरो थ्यो !   अफिसबाट हतार गर्दै घर तिर लागे ! “ ल ममी खाजा बनाइदिनुस् त ! म हिंड्न लागेको” भन्दै लुगा ठीक पार्न थाले ! ल खत्तम , लुगा त ठीक पारीयो तर पछाडि भिर्ने खाल्को झोला नै रैन रछ घरमा ! हतार हतार छिमेकमा आन्टीको घरमा गएर झोला माँगे !  “ कती दिनलाई हो बाबु ?” मैले २ - ३ दिनलाई मात्र हो भनी झुठ बोलेर ल्याएँ ! “ बुवा! पैसा खोजिदिनु भो ?”  “ हेर ! आनन्दले घरमा बस्न छाडेर तँ किन बेक्कारमा दु : ख पाउन जान्छस” ! भनी सम्झाउनु भयो ! बुवा आमाको मन मैले बुझे तर साथीहरुलाई बचन दिइसकेकोले जानु बाहेक अरु बिकल्प थिएन !  " हे बुवा पनि ! उता बाट साथीहरु हिँडि सके! म त जसरी नि जानै पर्छ " भनें!  " ल जे गर्छस गर या...

दोषी समय

आज मानिस सबथोक भएको छ! कल्पनाले भ्याए सम्मको सबै कुरा प्राप्त गरेको छ उस्ले, आफ्नो बनाउन सफल भएको छ उ ! तर बिडम्बना , त्यही मानिसले अर्को मानिसलाई नै आफ्नो बनाउन सकेका छैनन, धेरैले!  कोही हाकिम भएका छन, कोइ नेता, कोइ गुरु, ब्यापारी तर उ भित्रको मानिस चै बाँकी रहेन अब! आफ्नो ओरिजिनालिटी र आफ्नो प्रिस्ठभुमिको अस्तित्वलाई नै ओझेल पार्ने गरी हासिल गरेको उपलब्धीको मुल्य कती ? चार बर्ष पढेर इन्जिनियर भाको छ , पाँच बर्ष पढेर डक्टर , १२-१५ महिनाको तालिमले पाइलट् , ब्यान्कर, टिचर, बैज्ञानीक अनी अरु के के हो ! कुनै डिग्री यस्तो छैन जुन मानिससँग नहोस् ! “जीवन” नामक यस क्याम्पसमा अरबौ विद्यार्थीहरु भर्ना भये, सेकेन्ड सेकेन्डमा हुँदैछन पनि! मानिस भएर मानिस कै डिग्री चै लिन थोरैले सके ! जुनसुकै पदमा पुगौँ, संसारको जुनसुकै कुनामा जावौं, हाम्रो पहिलो परिचय केवल मानिस हैन र ? समय सँगै हिंड्नु पर्छ/ चेन्ज हुनुपर्छ भन्थे सबै तर समयको गती सँगै परिवर्तनहरु स्वत: आउँदा रहेछन, कसैले फोर्स गरेर नहुने रैछ ! आफुलाई परिवर्तनको बाहक भन्छ, मानिस! विकासको पर्यायवाची हो, ‘परिवर्तन’ ! परिवर्तनमुखी ब...

एक फन्को………..

पृथ्वीले सुर्यको एक फन्को फेरी पुरा गरेको छ ! ३६५ (+…) दिन - बिज्ञानको भाषामा यही अवधी नै हो शायद एक बर्ष भनेको! यस्ता असंख्य अवधी ब्यतित गरिसकेको उस्को लागि त्यो नियमित प्रकृया भन्दा अरु नयाँ केही होइन! उस्लाई पुग्नु कहीँ कतै छैन ! घुमेर कहीँ कतै पुगिदैन पनि , पुग्नको लागि हिँड्नु पर्छ, अगाडि बढ्नु पर्छ ! तर पनि आफ्नो जिम्मेवारीबाट बिमुख नभइ निरन्तर परिक्रमा गरिनै रहेको छ, गरिनै रहला पनि! तर उस्को त्यो नियमित परिक्रमासँग हाम्रो समय जोडीएको छ, हाम्रो यात्रा जोडीएको छ, परिवर्तन जोडीएको छ- सारमा भन्नु पर्दा ‘जिन्दगी’ जोडीएको छ! सधैंभरी फर्केर हेरिन्न ! सधैं त अगाडि बढीन्छ , बढ्न खोजिन्छ! साल भरीको अरु समय हामी केवल अगाडि हेर्छौ तर यो क्षण एकपटक फर्केर हेर्नु भनेको पछाडि सर्नु होइन ! यो त केवल हिजोबाट केही सिक्नु हो ! राम्रो कुरालाई निरन्तरता अनी खराबलाई सच्याउने अवसर!  भारी बोक्ने भरिया यात्राको क्रममा कतै अढेस लाग्छ , पसिना पुच्छ अनी थकाई मेटाउँछ ! आफुले छिचोलेको हिँडाइ सम्झेर मुस्कुराउँछ अनी फेरी अगाडि बढ्छ! हामी पनि त्यही क्षणमा छौ ! हिजो बिताएका पलहरुलाई सम्झिँद...